Pagibig sa Tinubuang Lupa
ni Andres Bonifacio
Repleksyon ni Jolina Latay
Sa pagkadaan ng maraming taon, marami nang nagbago sa mga Pilipino noon
sa ngayon dahil nagiging bukas ang isipan natin sa mga kultura ng ibang
bansa. Marami nang nabawas at nadagdag sa kulturang Pilipino kaso ang
nakakalungkot ay sa panahon ngayon, mas maraming nababawas sa kultura
dahil sa mga impluwensyang nakukuha natin sa ibang bansa. At dahil dito,
nakita ko na ang tula ni Andres Bonifacio na Pag-ibig sa Tinubuang Lupa
na tungkol sa pagmamahal sa sariling bayan ay nakakapagbukas ng mata sa
ating mga Pilipino. Tinutulungan tayong ibalik ang mga nawala at lalo
pa nating mahalin an gating bansa. Ang tulang ito ay nagsasabi na wala
nang hihigit pa sa pagmamahal na katulad sa pagmamahal sa ating bansa.
Ang buhay natin ay kailangan nating ialay sa ating bansa dahil ditto
tayo nagmula at nagsimula. Pagkabasa ko ng tulang ito, marami akong
naisip at marami rin akong natutunan bilang isang Pilipino.
Una ay ang ialay ang ating buhay sa ating bansa. Bilang isang
estudyante, marami tayong pwedeng gawin para sa ating bansa. Sa maliliit
na bagay ay maari na nating maipakita na tayo ay Pilipino at mahal
natin ang ating bansa. Katulad nang pagtangkilik sa mga produktong
Pilipino. Madaling sabihin pero mahirap gawin dahil ako sa sarili ko ay
walang tiwala sa mga produktong Pilipino dahil sa pagkakaalam ko na
hindi ito matitibay katulad sa ibang bansa at hindi tayo "in" sa trend
ng ngayong henerasyon. Kaya ang kailangan gawin natin ay alisin natin sa
ating isipan ang stereotype sa mga produkto ng Pilipino. Sa
pagtangkilik natin sa ating mga produkto ay matutulungan na rin natin
ang pagunlad ng Pilipinas.
Pangalawa ay ang pagmamahal sa ating kultura. Taas noo nating
ipagmalaki na tayo ay Pilipino dahil unang una kung mahal natin ang
ating kulturang Pilipino ay hindi tayo mahihirapan na ialay ang ating
buhay sa ating tinubuang lupa. Ang isang linya na nakaagaw pansin sa
akin ay "Kayong mga dukhang walang tanging (lasap) kundi ang
mabuhay sa dalita’t hirap, ampunin ang bayan kung nasa ay lunas
sapagkat ang ginhawa niya ay sa lahat." Kung mamahalin
lang natin ang ating bansa ng buong buo at totoo, lahat tayong mga
Pilipino ay uunlad. Lahat tayo ay mabubuhay na may ginhawa.
Ang huli ay ang pwede nating gawin para makilala ng buong mundo ang
Pilipinas. Bakit kailangan malaman ng ibang bansa ang bansa natin? Dahil
alam natin na meron tayong ipagmamalaki at hindi lang tayo isang
mahirap na bansa. Hindi man natin maipakita ito base sa yaman ng bansa,
maipapakita naman natin ang yaman ng pagmamahal ng isang Pilipino. Ang
nagmulat sa aking isipan ay "Nasaan ang dangal ng mga
Tagalog, nasaan ang dugong dapat na ibuhos? bayan ay inaapi, bakit di
kumikilos? at natitilihang ito’y mapanuod."Ako ay isang
Pilipino, na wala pang nagagawa sa sarili kong bansa, ay dapat maghanda
at kumilos para tulungan umunlad ang Pilipinas. Mahalin natin ang sarili
nating bansa dahil ito lang ang makakapagsabi kung sino talaga tayo.
